تأخیر در گفتار کودکان تا کجا نگرانکننده نیست؟
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۷۰۲۹۳
حرف نزدن کودک با دیرحرف زدنش تفاوت دارد؛ اولی نیاز به درمان وپیگیری دارد و دومی، نیاز به صبرونگران نبودن! مادست بهسر مورددوم گذاشتهایم؛ موضوعی که قریببهاتفاق والدینیکه بهتازگی، مادرشدن و پدربودن را تجربه کردهاند، ازسرمیگذرانند.
اما واقعیت این است همانقدر که حرف زدن کودک تازه به حرف افتاده، قند در دل پدر و مادرش آب میکند، حرف نزدنش هم (البته تا سن مشخصی) نباید والدینش را نگران کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
واقعیت این است که برای هر موضوع در زمینه رشد کودک، یک رده سنی و دوره زمانی مشخص وجود دارد؛ بازه زمانی و استانداردهایی که به ما میگوید از چه زمانی و تا چه هنگام باید انتظار داشته باشیم کودک به نقاط عطف خاصی برسد و اگر نرسد چه؟ اما نقطه پایانی این بازه زمانی برای به حرف افتادن کودک چه زمانی است؟ «اگر کودکی در زمان تولد و بررسیهای چند ماهگی تا یکسالگیاش، مورد شنواییسنجی قرار گرفته و مشکلی وجود نداشته، یعنی میتوانیم تا سه سالگی صبر کنیم و به او برای حرف زدن فرصت بدهیم.» این را دکتر محمد جهانگیری، متخصص اطفال و فوق تخصص نوزادان میگوید که معتقد است اختلال در تکلم با تاخیر در گفتار متفاوت است، اما برای تاخیر در گفتار کودکان، تا سه سالگی جای نگرانی وجود ندارد و این فرصت برای کودک وجود دارد که حرف زدنش را تا ۳۶ ماهگی به تاخیر بیندازد: «البته اگر در این فاصله، مشورت با گفتار درمان هم میتواند کمک قابل توجهی به رفع نگرانی و اطمینان از سلامت کودک کند.»
مقایسه ممنوع!
یک باور و اعتقاد مشترک، تکراری و البته طلایی، بین همه متخصصان اطفال وجود دارد که از مقایسه نکردن بچهها با همدیگر میگوید؛ موضوعی که دکتر جهانگیری نیز آن را تایید میکند و میگوید: «تفکر غلطی در بین برخی والدین وجود دارد که فکر میکنند، زود حرف زدن کودک، نشانهای از هوش اوست و در موقعیتی که فرزندشان، کمی دیر به حرف زدن بیفتد، این دلهره سراغشان میآید که نکند فرزند من، کودک باهوشی نباشد؟! در صورتی که اصلا اینطور نیست و هر بچهای با توجه به ویژگیهای منحصر به فردی که دارد و البته شرایط رشد و محیطی که در آن بزرگ میشود، رفتار مختلفی از خودش بروز میدهد.» برای همین است که قریب به اتفاق متخصصان معتقدند مقایسه کردن کودکان با همدیگر، اشتباهترین روشی است که والدین میتوانند در زمینه حرف زدن آنها و البته دیگر جنبههای رشدی در پیش بگیرند؛ بهخصوص اینکه تفاوتهای آشکاری نیز در بین دختربچهها و پسربچهها وجود دارد که نباید نادیدهاش گرفت: «با در نظر گرفتن این موضوع، ما به همه بچهها تا سه سالگی وقت میدهیم که گفتار را آغاز کنند و اگر این اتفاق نیفتاد، با راهنمایی و مشورت پزشک، روند معاینه نورولوژی (اعصاب اطفال) و گفتار درمانی را آغاز میکنیم.»
نشانهها را جدی بگیرید
«حرف نمیزند، اما خیلی تلاش میکند تا با هر آوا و صدایی، منظورش را برساند که اتفاقا هم میرساند!» این را مادری میگوید که با وجود اینکه فرزندش تا یک سال و نیمگی کلمه خاصی را ادا نمیکند، اما دیگر رفتارهای صحیحش، نشان از رشد قابل قبولش دارد. در واقع، درست است که برای دیر به حرف افتادن، خیلی جایی برای نگرانی ندارد، اما بهتر است به دیگر نشانههای فرزندمان به غیر از ادای کلمات دقت کنیم و بهسادگی از آن نگذریم مثلا اینکه اگر فرزندمان تا ۱۵ماهگی، هیچ صدایی جز گریه ندارد و حتی غرغر هم نمیکند یا نسبت به اسم خودش واکنش نشانی نمیدهد، در برقراری ارتباط ناتوان است یا حتی از زبان بدنش هم برای رساندن منظورش استفاده نمیکند، میتواند نشانههایی برای نیاز به پیگیری و درمان باشد.
اهمیت آهن و ویتامین
در این میان فراموش نکنید که تغذیه صحیح، اثر بسیار بالایی بر سیستم هوشی و تمرکز کودک میگذارد؛ چنانچه کمبود آهن و ویتامین D میتواند تمرکز کودک را کاهش دهد و در نتیجه یادگیریاش را دچار اختلال کند: «آهن کافی در بدن کودک اهمیت بسیار زیادی دارد؛ چنانچه میتواند به تکلم کودک کمک کند یا در روی دیگر ماجرا، یک کودک بیشفعال یا پرحرف را نیز به تعادل برساند.» این را دکتر جهانگیری، فوقتخصص نوزادان میگوید که معتقد است مصرف این ویتامینها تا دو سالگی از مهمترین وظایف والدین در قبال فرزندشان است.
تقابل ادبیها و ریاضیها
شاید خیلی علمی به نظر نرسد، اما تجربه نشان داده برخی از بچههایی که شخصیتی گفتاری دارند، زود شروع به حرفزدن میکنند و خیلی سلیس و قشنگ صحبت میکنند. زمانی که بالغ میشوند در حوزههای ادبی و رشته ادبیات، انسانهای موفقی خواهند بود و در مقابل ممکن است در ریاضیات ضعف داشته باشند: «البته که این مسأله اصلا بهطور صددرصد اثبات نشده است، ولی واقعیت این است که خوب حرف زدن و بهموقع حرف زدن، گرچه اتفاق خوشایندی است، اما نشانهای از هوش بالای کودک یا کمهوشی کودکی که دیر زبان باز کرده، نیست؛ بلکه به تفاوتهای فردی آنها در زمان حال و البته نتایجش در زمان آینده برمیگردد.» البته این موضوع تا جایی صدق میکند که از خطقرمزهایی مثل سه سالگی یا رفتارهای ابتدایی که هر کودکی باید از خودش بروز بدهد، عبور نکرده باشیم.
منبع: جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی خواندنیهامنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: گفتار درمانی متخصص اطفال کودکان سه سالگی نشانه ها حرف زدن بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۷۰۲۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناسایی ۱۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم در نیشابور
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خراسان رضوی؛ معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که شناسایی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم و ارجاع به مرکز توانبخشی و درمانی در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۲ نسبت به۶ ماهه نخست آن رشد چهار برابری داشته است افزود: در نیمه نخست سال ۱۴۰۲ ، ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم و در نیمه دوم سال گذشته ۸۰ کودک مبتلا به اوتیسم شناسایی شدند.
وی ادامه داد: در راستای اجرای دستورالعمل وزارتی و شیوهنامه پذیرش و ارائه خدمت به بیماران مبتلا به اختلال اوتیسم و همچنین اهمیت شناسایی به هنگام کودکان دارای طیف اوتیسم، فرایند شناسایی و غربالگری این بیماران طی جلسات متعددی با معاونت بهداشت، بهزیستی، آموزش و پرورش و مرکز توانبخشی و درمانی در سال گذشته بازبینی شد و آموزش پزشکان، بهورزان و مراقبان پایگاه های سلامت و مربیان مدارس سطح شهر به عنوان بخش مهمی از فرآیند شناسایی به طور ویژه در دستور کار قرار گرفت.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور گفت: با آموزش و حساسسازی افراد دخیل در شناسایی و غربالگری که با همکاری گروه سلامت جمعیت، خانواده و مدارس و گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت انجام شد، شناسایی کودکان مبتلا به اوتیسم انجام و مبتلایان به مرکز توانبخشی و درمانی ارجاع شدند.
توحیدی افزود: در مرکز توانبخشی پس از انجام تستهای تشخیصی و محرز شدن اختلال طیف اوتیسم توسط متخصص روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، اقدامات آموزشی و درمانی موردنیاز برای کودک آغاز میشود.
وی ادامه داد: هزینه مداخلات درمانی برای کودکان مبتلا به اوتسیم بسیار زیاد است به گونهای که در ماه بین ۷۰ تا ۸۰ میلیون ریال برای هر کودک هزینه باید انجام شود اما خوشبختانه بخش قابل توجهی از هزینههای درمان این کودکان تا ۱۴ سالگی، در قالب بسته حمایتی بیماران خاص و صعب العلاج از سوی سازمانهای بیمهگر و اداره بهزیستی به مرکز توانبخشی پرداخت و والدین هیچ گونه هزینهای برای درمان فرزند خود برعهده ندارند.
این مسئول با بیان این که تشخیص ابتلا به اوتیسم در کودکان پسر حدود چهار برابر کودکان دختر است گفت: تشخیص ابتلای به اوتیسم غالبا بعد از ۲ سالگی دقیقتر است ولی به دلیل مراجعات دیرهنگام والدین با توجه به عدم پذیرش آنان، متاسفانه تشخیص ها بعد از زمان طلایی مداخله یعنی بعد از سن پنج سالگی صورت میگیرد.
توحیدی با تأکید بر این که هر چه کودک مبتلا به اختلال اوتیسم در سنین پایین تر و تا کمتر از سه سالگی شناسایی شود اقدامات درمانی برای او مؤثرتر خواهد بود افزود: علاوه بر پزشکان، مراقبان سلامت و مربیان مدارس و والدین نیز در صورت مشاهده رفتارهای غیرمعمول کودک خود نظیر رفتارهای کلیشهای و تکراری، عدم ارتباط چشمی مناسب، عدم واکنش به صدا زدن نام و انجام بازیهای تکراری و متعاقب آن مراجعه زودهنگام به پایگاههای بهداشتی، نقش مهمی در شناسایی و شروع روند درمانی کودک مبتلا به اختلال اوتیسم دارند.
دانشگاه علوم پزشکی نیشابور به ۵۸۰ هزار نفر جمعیت چهار شهرستان نیشابور، فیروزه، زبرخان و میان جلگه، خدمات بهداشتی و درمانی ارائه میکند.